Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Content
Zamiast diety bezglutenowej należy pamiętać, aby w miejsce białej mąki włączyć do jadłospisu produkty z pełnego przemiału. Choroba Hashimoto dotyczy przede wszystkim kobiet (na jednego chorego mężczyznę przypada 8 chorych kobiet) po 50 r.ż, jednak coraz częściej diagnozuje się ją u pacjentek młodszych, 20- i 30-letnich. Do najczęstszych przyczyn powstawania choroby Hashimoto zalicza się czynniki genetyczne oraz czynniki środowiskowe. Niestety, nie ma metody przyczynowego leczenia choroby Hashimoto, dlatego terapia opiera się na wyrównywaniu zaburzeń hormonalnych. Niedoczynność tarczycy powinna być wyrównywana poprzez suplementację L-tyroksyny (lewotyroksyna).
Leczenie farmakologiczne zalecane jest w przypadku jawnej klinicznie niedoczynności tarczycy z podwyższonym poziomem tyreotropiny (TSH) i obniżonym tyroksyny (fT4). Gdy gruczoł tarczowy jest powiększony (także z objawami uciskowymi), zalecane jest stłumienie preparatami tyroksyny, także gdy funkcja hormonalna nie została jeszcze zaburzona. Pacjenci, u których tarczyca ma stosunkowo niewielkie rozmiary, a poziom TSH oraz fT4 nie uległy zmianom, nie wymagają leczenia. Należy wówczas monitorować ich stan, by uchwycić ewentualne zmiany. W badaniu tym przeanalizowano poziom witaminy D3 u 360 pacjentów z chorobą Hashimoto.
Do typowych objawów choroby Hashimoto u mężczyzn należą nieprawidłowości w obrębie funkcji seksualnych, czyli spadek libido i zaburzenia erekcji. Podczas badania USG można wtedy zaobserwować miąższ i wyczuwalne guzki, ale rzadko kiedy w trakcie choroby Hashimoto dochodzi do zachorowania na chłoniaka tarczycy. Konieczne jest ciągłe uzupełnianie hormonów, których nie może syntetyzować uszkodzona tarczyca. Zwykle podczas choroby gruczoł tarczycy się zmniejsza, czasem jednak może dojść do sytuacji, że zacznie się powiększać.
Szczególną uwagę dieta w chorobie Hashimoto zwraca na błonnik, który ogranicza wchłanianie tłuszczów i cholesterolu w jelitach oraz zwiększa uczucie sytości. Rozpoznanie choroby Hashimoto zaczyna się od wywiadu lekarskiego, wywiadu rodzinnego (występuje 50 proc. prawdopodobieństwo pojawienia się choroby, jeżeli występowała w rodzinie).
Schorzenie to należy do spektrum chorób autoimmunologicznych (chorób z autoagresji) – zaburzeń będących efektem wytwarzania przez organizm przeciwciał niszczących własne komórki. Choroba Hashimoto określana jest jako autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, albo przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy. Ocenia się, iż tarczyca traci 2-5% swojej wydolności rocznie, dlatego przejście do stanu jawnej niedoczynności tarczycy trwa kilka lat. Jest to etap w którym ujawniają się objawy kliniczne oraz zmiany w badaniach laboratoryjnych – podwyższone stężenie TSH, obniżone stężenie hormonów tarczycy.
W obu tych badaniach nie obserwowano wpływu suplementacji selenem nieorganicznym na poziom przeciwciał anty-TPO. Badanie przeprowadzono na grupie 6100 pacjentów, z dwóch różnych rejonów kraju, charakteryzującym się małym I dużym spożyciem selenu. W grupie niskiego spożycia selenu średnie stężenie tego pierwiastka w surowicy wynosiło 57,4 µg/L, a w grupie ze znacznym spożyciem selenu kształtowało się na poziomie 103,6 µg/L. Stwierdzono jednoznacznie, że poziom selenu w surowicy wpływa na częstość rozwoju choroby Hashimoto.
Pacjent z niedoczynnością tarczycy może mieć pogrubiałe rysy twarzy. Zmiany mogą dotyczyć całej twarzy, ale najczęściej pojawiają się na powiekach wokół oczu. Skóra twarzy – jak skóra całego ciała – jest sucha, szorstka i pogrubiała, chłodna w dotyku. Pacjent jest blady, chociaż skóra może przybierać odcień żółtawy. Zaburzenia krzepnięcia salmed.rybnik natomiast mogą u kobiet powodować nieprawidłowej i obfite miesiączki. Z tego powodu każdy pacjent z Hashimoto i niedoczynnością tarczycy przed każdym zabiegiem operacyjnym powinien mieć wyrównane parametry tarczycowe.
Zaburzenia hormonalne prowadzą też do zatrzymywania wody w organizmie, co wiąże się ze znacznym wzrostem masy ciała, puchnięciem nóg i innymi tego typu symptomami. Schorzenie prowadzi do uszkodzenia miąższu gruczołu tarczowego, z czasem upośledzając jego funkcje i prowadząc do jego niedoczynności (aczkolwiek na wstępnym etapie może też występować lekka nadczynność). Serwis PoradnikZdrowie.pl ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej. Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie, jednakże decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza. Jednak ze względu na niejednoznaczność objawów nie wiążemy ich z chorobą tarczycy.
Natomiast opowiadanie, że jest to bardzo ciężka i groźna choroba – to niepotrzebne straszenie ludzi – dodaje endokrynolog. Osoby chore powinny wykluczyć ze swojego jadłospisu produkty zawierające soję, ponieważ niekorzystnie wpływa na ich zdrowie. Zwiększa się za to spożycie warzyw i owoców, które są źródłem polifenoli wzmacniających organizm oraz usuwających wolne rodniki.
Zdarza się, że wahania w stężeniu TSH mają charakter samoistny i mogą wynikać z innych powodów, np. W przeciwieństwie do endorfin czy adrenaliny hormony tarczycy mają długotrwały efekt biologiczny, dlatego ich wpływ na nastrój jest istotny i długotrwały. Choroba Hashimoto pojawia się też u osób z zaburzeniami chromosomalnymi takimi jak zespół Downa, Turnera lub Klinefeltera. Zdiagnozowanie tego schorzenia tarczycy może wiązać się z podwyższonym ryzykiem rozwinięcia się u pacjenta raka brodawkowatego lub chłoniaka złośliwego. Przez pierwszych kilka lat chory – a najczęściej chora – nie wie, że coś jest nie w porządku.
Interpretacja wyników badań w kierunku Hashimoto jest skomplikowana i powinien jej dokonywać doświadczony lekarz. Wraz z postępującymi uszkodzeniami tarczycy, istnieje konieczność powtarzania oznaczeń samych hormonów tarczycowych, takich jak FT4. To, ile osób choruje na nią, jest uzależnione od rejonu świata. Z danych amerykańskich wynika na przykład, że zapadalność szacowana jest na około 5 procent populacji (J. Luty, E. Bryl). Odkrytą patologię określił on mianem wola limfocytarnego (struma lymphomatosa).